라틴어 문장 검색

stat maerens atavos reges regesque maritos Thressa manus, quaecumque faces timuisse iugales
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 364:1)
Si te nulla movet tantarum gloria rerum,, nec super ipse tua moliris laude laborem,, Ascanium surgentem et spes heredis Iuli, respice, cui regnum Ytalie Romanaque tellus debentur.
(단테 알리기에리, Epistolae 53:1)
Avi atavique Angli erant, pater autem Virginiensis, qui, uxore priore fatis abrepta, alteram duxit, e qua vitam accepit Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.8)
Iule Flore, quibus terrarum militet orisClaudius Augusti priuignus, scire laboro.
(호라티우스의 첫번째 편지, 031)
Quia ergo ab adulescentia usque ad octoginta quattuor annos viduitatis onus sustinuerat et non recedebat de templo Dei diebus ac noctibus insistens ieiuniis et obsecrationibus, idcirco meruit gratiam spiritalem et nuncupatur filia vultus Dei et atavis beatitudine divitiisque-censetur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 13:15)
"felices proavorum atavos, felicia dicas saecula quae quondam sub regibus atque tribunis viderunt uno contentam carcere Romam."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III130)
tecum est mihi sermo, Rubelli Blande, tumes alto Drusorum stemmate, tamquam feceris ipse aliquid propter quod nobilis esses, ut te conciperet quae sanguine fulget Iuli, non quae ventoso conducta sub aggere texit,
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII17)
iam deficientibus Austris spes vitae cum sole redit, tunc gratus Iulo atque novercali sedes praelata Lavino conspicitur sublimis apex, cui candida nomen scrofa dedit, laetis Phrygibus mirabile sumen, et numquam visis triginta clara mamillis.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII21)
Alba tum erat Latio caput, Iuli opus;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 12:1)
Ecce levis summo de vertice visus Iuli Fundere lumen apex, et paulo post:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 7:2)
— Parvumque patri tendebat Iulum, ut non minus miserabile sit periculum in parvo quam in filio, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 3:3)
— et parvi casus Iuli.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 3:7)
Quod te per caeli iucundum lumen et auras Per genitorem oro, per spes surgentis Iuli, Eripe me his, invicte, malis, aut tu mihi terram Iniice, namque potes, portusque require Velinos.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 12:1)
Protinus armati incedunt, quos omnis euntes Primorum manus ad portas iuvenumque senumque Prosequitur votis, nec non et pulcher Iulus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 7:1)
Per patrios manes, per spes surgentes Iuli, Te precor, hanc animam serves natoque patrique.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION